Next Stop...?

    Ήρθε η στιγμή να εγκαταλείψω ξανά τη Θεσσαλονίκη! 10 μέρες τώρα νιώθω ότι χάνω πολύτιμο χρόνο από τη ζώη μου εγκλωβισμένη κυρίως μέσα στο σπίτι αγκαλιά με το air-condition. Καιρός λοιπόν για λίγη δροσιά! Έμαθα ότι εκεί που πάω έχει δροσιά. Πού πάω? Καστοριά για το River Party! Απ'ότι έμαθα λοιπόν από τη φίλη που θα με φιλοξενήσει, τουλάχιστον ένα μακρύ παντελόνι και μια ζακέτα είναι απαραίτητο να μπούν στη βαλίτσα. Πόσο μάλλον στο Νεστώριο, όπου γίνεται το River Party. Ειδικά για εκεί, πήρα την εξής σημαντική συμβουλή: εκτός του ότι σίγουρα κάποια στιγμή θα καθήσουμε κάτω -στο χώμα ή στο γρασίδι-, το να λουστούμε από άλλους με μπύρα -και δεν εννοώ σαμπουάν μπύρας!- είναι πολύ πιθανό ενδεχόμενο, οπότε καλό θα ήταν να μη φορέσω και τα καλύτερά μου ρούχα, γιατί θα το μετανιώσω! 

    Γνωρίζοντας λοιπόν τι πρέπει και τι δεν πρέπει να πάρω μαζί μου, ότι θα φύγω αύριο το πρωί και ότι ενδέχεται να πηγαίνει να πηγαίνει πολύς κόσμος στην Καστοριά, καιρός να φτιάξω τη βαλίτσα μου και να κλείσω μια θέση για το λεωφορείο....

    

Η συναυλία

Ο Χαρούλης αφήνει πάντα ευχαριστημένο -να πω καλύτερα, ενθουσιασμένο- το κοινό του. Έτσι έγινε και χθες. Όλοι τον λάτρεψαν, τραγουδούσαν μαζί του και έδιναν το πιο δυνατό τους χειροκρότημα. Κάθε τραγούδι ο Χαρούλης το τραγουδούσε με πάθος, αγάπη και αφοσίωση και αυτός ο μοναδικός του τρόπος μετέδιδε σε όλους μας μεγάλη συγκίνηση. Ακόμα κι εμένα, που δεν ακούω συχνά τα τραγούδια του, με "σπρώχνει" να τα ανακαλύψω, να τα ακούσω ξανά και ξανά, μέχρι να μάθω να τα τραγουδάω, ώστε να τα απολαμβάνω περισσότερο στα επόμενα live!

Dawn

Μια αγαπημένη μελωδία από μια αγαπημένη ταινία. Μελαγχολική μεν, αλλά ταυτόχρονα πολύ τρυφερή...

Αν δεν είναι Vogue...δεν είναι στη μόδα!

Καλώς όρισα κι εγώ στο κλαμπ των μυωπικών...βέβαια μιλάμε για πολύ λίγη μυωπία! Παρ' όλα αυτά εγώ το γυαλί το αγόρασα και το μοστράρω αυτή τη στιγμή μπροστά στην οθόνη του laptop. Μαύρα και στυλάτα σαν αυτά της φωτογραφίας, τα γυαλάκια μου τα αγαπάω ήδη! Βέβαια ευτυχώς που είναι μόνο για τηλεόραση και υπολογιστή, γιατί δεν έχω όρεξη να κυκλοφορώ όλη μέρα με γυαλιά...

Όλα του Erasmus δύσκολα...

Ακούς δεξιά κι αριστερά: ωραία εμπειρία το Erasmus! Ξεχνάνε όμως -ή δεν ξέρουν να σου πούνε- τη διαδικασία πριν το Erasmus: η αίτηση για να σε δεχτούν, οι συνεννοήσεις με το ξένο πανεπιστήμιο, τα χαρτιά της υποτροφίας...Στη φάση αυτή άγχος μου προκαλεί το πού θα μείνω! Φεύγω σε ένα μήνα και κάτι και ο τόπος διαμονής μου είναι ακόμα άγνωστος. Περιμένω απάντηση από τις εστίες του Ανόβερου και ταυτόχρονα ψάχνω μόνη μου εναλλακτικές λύσεις. Έχω στείλει e-mail για διάφορα διαμερίσματα και ανοίγω κάθε μισή ώρα το hotmail, για να δω αν έχω κάποια απάντηση. Τρέλα!!

Εισαγωγικό Σημείωμα

Εδώ είναι η αρχή...η αρχή ενός blog που δημιούργησα για να καταγράψω όλα εκείνα που πιστεύω ότι άξιζε να ζήσω και αξίζει αργότερα να θυμάμαι. Αφορμή για τη δημιουργία του blog ήταν η επικείμενη φοίτησή μου στο Ανόβερο της Γερμανίας για ένα εξάμηνο, προκείμενου να ζήσω κι εγώ την περιβόητη εμπειρία του Erasmus! Στόχος μου είναι να μοιραστώ την εμπειρία αυτή και κάθε άλλη εμπειρία μου, καθώς και σκέψεις, απόψεις και συναισθήματα, με φίλους αλλά και όποιον άλλον τύχει να διαβάσει αυτό το blog. Δε μου μένει τίποτε άλλο να πω για την ώρα, πάρα μόνο...καλή ανάγνωση!