Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2013

New York (10η μέρα): η ώρα του αποχαιρετισμού και η επιστροφή

Ήδη στις 11 το πρωί έπρεπε να κάνουμε check out, οπότε αδειάσαμε τα δωμάτιά μας και αφήσαμε στη ρεσεψιόν τις βαλίτσες μας. Δεν είχαμε χρόνο για μακρινές βόλτες, οπότε περπατήσαμε μερικά τετράγωνα και καθίσαμε σ'ένα υπαίθριο περίπτερο, στο Bryant Park, πίσω από τη Δημόσια Βιβλιοθήκη. Ήπιαμε τα αναψυκτικά μας και τιμήσαμε εναλλάξ τη διθέσια κούνια-καναπέ του τραπεζιού μας!

Για το τελευταίο μας γεύμα στη Νέα Υόρκη διαλέξαμε το μέρος που μας έκανε πιο πολλή εντύπωση, το Bar 89 στο Soho. Ο καλλιτέχνης, που είχε ζωγραφίσει τους τοίχους, ήταν εκεί και ζωγράφιζε κάτι καινούργιο σε μια γωνιά του μαγαζιού. 

Bar 89!
Γυρίσαμε στο ξενοδοχείο, παραλάβαμε τις βαλίτσες μας και τις φορτώσαμε στο λεωφορείο. Σε λιγότερο από μισή ώρα ήμασταν στο αεροδρόμιο. Στις 10 το βράδι πετάξαμε για Ζυρίχη, εγώ κοιμήθηκα λίγο στο αεροπλάνο και όσο ήμουν ξύπνια, είδα μια ταινία στην οθόνη μπροστά μου. Στις 11 το πρωί, ώρα Ζυρίχης προσγειωθήκαμε. Είχαμε 10 ώρες μέχρι την επόμενη πτήση μας, οπότε πήραμε το τρένο για να φτάσουμε στην πόλη. Ο καιρός ήταν τέλειος, ζεστή και ηλιόλουστη μέρα! Περπατήσαμε δίπλα στο ποτάμι, αγοράσαμε παγωτό σε ένα πάρκο καθίσαμε στο γρασίδι. Σε λιγότερο από μισή ώρα είχαμε ξαπλώσει και μας πήρε ο ύπνος! Μόνο μια φίλη μας έμεινε ξύπνια να προσέχει εμάς και τα υπάρχοντά μας! Όταν ξυπνήσαμε μετά από μια ώρα, προσπαθήσαμε να βρούμε μέρος να φάμε, αλλά δεν υπήρχε τίποτα γύρω μας. Όταν επιτέλους βρήκαμε ένα φαστφουντάδικο και μπήκαμε μέσα, δυσκολευτήκαμε πάρα πολύ να παραγγείλουμε, γιατί δε μπορούσαμε να βρούμε καμιά γλώσσα για συνεννοηθούμε! Τελικά με λίγες λέξεις και λίγα νοήματα καταφέραμε να φάμε! Μετά ήταν ώρα να γυρίσουμε στο αεροδρόμιο. 

Ζυρίχη!
Στο πάρκο
Εκείνο το βράδι φτάσαμε πίσω στη Θεσσαλονίκη, το ταξίδι μας είχε φτάσει στο τέλος του. Σχεδόν 10 μήνες μετά, νοσταλγούμε το ταξίδι μας και ελπίζουμε να έχουμε κάποτε ξανά την ευκαιρία, να βρεθούμε στη Νέα Υόρκη, να δούμε πάλι από κοντά τους ουρανοξύστες, να περπατήσουμε στο Central Park, να βρεθούμε στο κέντρο της φωταγωγημένης Τimes Square...


New York (9η μέρα): Chinatown και Little Italy

Ήταν η τελευταία μας ολόκληρη μέρα στη Νέα Υόρκη. Εγώ είχα τελειώσει ήδη δυο μέρες πριν με τα ψώνια και ήθελα να περάσω αυτή τη μέρα, εξερευνώντας τα μέρη που δεν είχα δει ακόμα στο Manhattan. Έπρεπε όμως να κάνω υπομονή, γιατί κάποιοι φίλοι μου είχαν να τσεκάρουν μερικά ακόμα ψώνια στη λίστα τους! Ευτυχώς, μετά από 2 ώρες (!) αποφάσισα με δυο φίλες μου, ότι ήταν ώρα να φύγουμε από τα καταστήματα και κινηθούμε downtown....

Ευτυχώς ο καιρός, αν και συννεφιασμένος, δεν μας έβρεξε. Κάναμε λοιπόν άνετα τη βόλτα μας στις συνοικίες Chinatown και Little Italy! Στον οδηγό μου εντόπισα το μαγαζί με το καλύτερο cheese cake της Νέας Υόρκης: το Ferrara's! Παραγγείλαμε μόνο ένα και σταθήκαμε πρόχειρα μέσα στο μαγαζί για να το φάμε. Ήταν πεντανόστιμο! 
Στο Ferrara's!

Οι συνοικίες εκείνες ήταν πολύ διαφορετικές από τα μέρη που είχαμε επισκεφτεί μέχρι εκείνη τη στιγμή στο Manhattan. Στο χάρτη δεν έβλεπες δρόμους τέλεια κάθετα μεταξύ τους και οικοδομικά τετράγωνα ως τέλεια ορθογώνια  η ρυμοτομία εκεί είναι άναρχη. Παντού γύρω μας βλέπαμε κινέζικες πινακίδες και...Κινέζους! Παντού υπήρχαν μαγαζιά με πάγκους, που πουλούσαν φρούτα, λαχανικά ή άλλα προϊόντα, αρκετά από τα οποία δεν αναγνωρίζαμε. Υπήρχαν μαγαζιά με ψάρια και άλλα θαλασσινά. Σ' ένα από αυτά φωτογράφισα ένα κουβά με ζωντανά καβούρια, και μετά ένα Κινέζο που δούλευε εκεί και όταν με είδε να φωτογραφίζω τα καβούρια, έπιασε ένα στα χέρια του και χαμογέλασε στην κάμερα!




Μη με ρωτήσετε...δεν ξέρω τι είναι!
Περάσαμε από το Chelsea Hotel, το ξενοδοχείο απ' όπου πέρασαν επισκέπτες όπως ο Μαρκ Τουέιν και ο Τένεσι Γουίλιαμς, ενώ ο πανκ ρόκερ Σιντ Βίσιους κατηγορήθηκες ότι δολοφόνησε εκεί την αγαπημένη του Νάνσι Σπάγκεν το 1978! Δυστυχώς το ξενοδοχείο ανακαινιζόταν και δε μπορούσαμε να μπούμε μέσα. Προχωρήσαμε σε μια πλατεία στην Chinatown, όπου Κινέζοι ήταν μαζεμένοι γύρω από πέτρινα τραπεζάκια και έπαιζαν διάφορα παιχνίδια. Περάσαμε μπροστά από την οδό Doyers, όπου   βρίσκεται η Bloody Angle, η "αιματηρή στροφή", που πήρε το όνομά της από το γεγονός ότι εκεί στήνονταν πολλές ενέδρες από συμμορίες της δεκαετίας του 1920! Στην Chinatown έκανα αναπάντεχα μια τελευταία αγορά για τον εαυτό μου: έναμπορντό ξύλινο στρόγγυλο κουτάκι με κινέζικα σύμβολα πάνω! Το αγόρασα από ένα περίεργο μαγαζί γεμάτο αγαλματάκια (θρησκευτικά και μη). αρωματικά sticks, γυάλινες σφαίρες και πολλά άλλα!


Η "συμμορία" μου στην Αιματηρή Γωνία!
Για μεσημεριανό διαλέξαμε ένα μέρος που είχαν ήδη επισκεφτεί κάποιες φίλες μας και τους άρεσε πολύ, το "Empire Diner", που απ' ότι είδα στο Wikipedia έχει κάποια ιστορία και έχει εμφανιστεί σε μερικές ταινίες, όπως το Manhattan του Woody Allen! Έχει εξωτερικά κλασική όψη των diners που βλέπει κανείς στις αμερικάνικες ταινίες. Το περιβάλλον μέσα ήταν πολύ όμορφο και το φαγητό πολύ νόστιμο. 

Η διακόσμηση του Empire Diner
Επειδή το μαγαζί βρισκόταν πολύ κοντά στο Skyline, την παλιά εναέρια σιδηροδρομική γραμμή, κάναμε εκεί μια τελευταία βόλτα. Περπατήσαμε προς το ξενοδοχείο, περάσαμε μπροστά από το Empire State Building και μπήκαμε για λίγο μέσα για να χαζέψουμε το lobby. Δε χρειαζόταν να ανέβουμε πάνω, είχαμε ήδη θαυμάσει τη θέα από τον ουρανοξύστη του Rockefeller Center. Ξεκουραστήκαμε στο ξενοδοχείο και ετοιμαστήκαμε για έξοδο. Ψάχνοντας για κάποιο bar κοντά στο ξενοδοχείο, μπήκαμε τελικά στο "Mercury" στην 9η Λεωφόρο. Εκεί περάσαμε το τελευταίο μας βράδι στη Νέα Υόρκη, πίνοντας τις μπύρες μας και χορεύοντας... 

Σούρουπο. Η Δημόσια Βιβλιοθήκη και πίσω ανάβουν τα φώτα στους ουρανοξύστες.

New York (8η μέρα): Central Park και πολλά άλλα!

Η μέρα ήταν ηλιόλουστη και δεν έπρεπε να χάσουμε την ευκαιρία να πάμε στο Cenral Park και να το εξερευνήσουμε όσο πιο πολύ μπορούσαμε! Φτάσαμε στη νοτιοδυτική γωνία του πάρκου, στο Colombus circle και σταθήκαμε για λίγο εκεί για φωτογραφίες. Στην ίδια γωνιά θα τελείωνε εκείνη μέρα... αλλά ας μην προτρέχουμε!

...κοιτάζοντας ψηλά!
Στο  Colombus Circle...






















Εκεί λοιπόν περίμεναν μερικοί άνθρωποι που πρόσφεραν στον κόσμο την ευκαιρία να νοικιάσουν ποδήλατα για μια βόλτα στο Central Park. Ένας από αυτούς μας έπεισε και νοικιάσαμε ποδήλατα με $ 15 για 2 ώρες. Εγώ διάλεξα ένα όμορφο ποδήλατο χρώματος φυστικί με καλαθάκι μπροστά! Μπήκαμε στο πάρκο και αρχίσαμε τις βόλτες. Πολύ σύντομα βρεθήκαμε να οδηγούμε στην αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν που έπρεπε, αφού παρασυρθήκαμε από τις λίμνες και τα λουλούδια που μας περιτριγύριζαν! Ήταν μια υπέροχη βόλτα! Είχε ήλιο, οι δρόμοι ήταν ιδανικοί για τα ποδήλατα, βγάλαμε πολλές φωτογραφίες μπροστά στο συντριβάνι, μπροστά στις λίμνες και πάνω στα ποδήλατα. Ήταν τόσο όμορφα όλα, που ξεχαστήκαμε εντελώς και όταν είχαν περάσει οι δυο ώρες, βρισκόμασταν 30 τετράγωνα μακριά από το σημείο όπου έπρεπε να αφήσουμε τα ποδήλατα! Αρχίσαμε να τρέχουμε με τα ποδήλατα σαν να αγωνιζόμασταν στους ολυμπιακούς! Τα φτύσαμε κυριολεκτικά, αλλά καταφέραμε να διασχίσουμε τη διαδρομή μέσα σε 10 λεπτά και να παραδώσουμε χωρίς προβλήματα τα ποδήλατα. 





Οι εικόνες μιλούν από μόνες τους...

Κάναμε ένα διάλειμμα για παγωτό (όχι και το πιο γευστικό θα έλεγα) και κατεβήκαμε στο μετρό.Ο καθηγητής που μας συνόδευε στην εκδρομή, έκλεισε ένα ραντεβού με μια κατασκευαστική εταιρία, ώστε να ακούσουμε μερικά πράγματα γι' αυτήν...και να δικαιολογήσουμε την εκδρομή μας ως εκπαιδευτική! Νομίζω το καλύτερο μέρος εκείνης της συνάντησης ήταν ότι μας κέρασαν πίτσες και coca cola! Αα! Και ότι αυτός που μας έκανε την παρουσίαση ήταν ένας νεαρός κούκλος! Χιχι!


Διασκεδάζοντας με τα ψηφιδωτά καπέλα στο μετρό!

Flat Iron!
Επόμενη στάση: το ΜοΜΑ, δηλαδή το μουσείο Μοντέρνας Τέχνης!! Ανυπομονούσα για αυτήν την επίσκεψη και πραγματικά μου άρεσε πολύ! Παρά τη βιασύνη μας να προλάβουμε γιατί δεν είχαμε πολλές ώρες στη διάθεσή μας, καταφέραμε να δούμε και τους 5 ορόφους. Την καλύτερη εντύπωση μου άφησαν οι μοντέρνοι πίνακες στους τελευταίους ορόφους, όπως του Pollock και του Kadinsky!

Μέσα από το MoMA

Φάγαμε (για άλλη μια φορά!) στα Subway και ετοιμαστήκαμε για το jazz club! Συγκεκριμένα ήταν το πιο γνωστό jazz club της Νέας Υόρκης και βρισκόταν στο Lincoln Center, μπροστά στο Colombus Circle. Παραγγείλαμε ποτά, coctails για την ακρίβεια! Εγώ πήρα το "Fashionberry", πολύ ωραίο, σερβιρισμένο σε ποτήρι σαμπάνιας! Πίνοντας και με θέα το Cenral Park και τους ουρανοξύστες μέσα στη βροχή, ακούσαμε ζωντανή μουσική. Σαξόφωνο, τρομπέτα, μπάσο, πιάνο και drums. Γενικά οι μουσικοί ήταν πολύ καλοί αλλά περισσότερο θαυμασμό προκαλούσε για μένα η λεπτή και ντελικάτη γυναίκα, που κρατούσε εκείνο το τεράστιο σαξόφωνο! Έτσι τελείωσε εκείνη η μέρα, στο ίδιο μέρος που είχε αρχίσει...

Το Colombus Circle μέσα από το Lincoln Center

New York (7η μέρα): Πολλά ψώνια...και λίγη φυσική ιστορία!

Έφτασε η μέρα για τα ψώνια! Όχι για μένα, αλλά για φίλους και συγγενείς. Έτσι δε γίνεται πάντα στα ταξίδια? Αγοράζουμε αναμνηστικά στους άλλους, για να θυμούνται, πού ταξιδέψαμε! Χαχαχα!

Εντάξει, ομολογώ ότι πριν πάω να ψωνίσω για τους άλλους, πέρασα από ένα μαγαζάκι με σουβενίρ κοντά στο ξενοδοχείο, για να πάρω ένα ωραίο t-shirt που έγραφε πάνω "New York City"! Συνεχίσαμε να περπατάμε πάνω στην 8η Λεωφόρο και στρίψαμε στη West 34th Street, διακρίνοντας στον ορίζοντα το Empire State Building, που βρισκόταν μόλις λίγα τετράγωνα παρακάτω. Φτάσαμε στα Macy's, ένα από τα πιο γνωστά πολυκαταστήματα της Νέας Υόρκης. Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση αυτό που διάβασα για τα Macy's στον πολύτιμο οδηγό μου: "Ο τέως φαλαινοθήρας Ρ.Χ. Μέισι ίδρυσε το κατάστημα το 1858 στη διασταύρωση της 6ης Λεωφόρου και της 14ης Οδού. Το λογότυπο με το κόκκινο αστέρι προέρχεται από το τατουάζ που είχε από τότε που δούλευε στη θάλασσα. Οι καινοτομίες που εισήγαγε το κατάστημα  ήταν η τιμολόγηση προϊόντων μερικά σεντς λιγότερο από ένα ακέραιο ποσό και η εγγύηση επιστροφής χρημάτων..." (Top 10 Νέα Υόρκη, Eye Witness Travel) Αν λοιπόν αναρωτιόσασταν ποτέ, Από πού ξεκίνησε  η παράδοση της τιμολόγησης τύπου  $89,99 αντί για $ 90, ιδού η απάντηση!

Μπροστά στα Macy's με θέα το Empire State Building
Ξεσηκώσαμε το κατάστημα! Οι τιμές ήταν πολύ καλές και δε μπορούσαμε να αντισταθούμε. Κάποιοι από την παρέα μείνανε για αρκετή ώρα (ας πω καλύτερα, ώρες!) εκεί μέσα, ενώ εγώ και μια φίλη μου αποφασίσαμε να μην αφήσουμε την χαμένη την ευκαιρία να επισκεφτούμε το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας. Είχαμε μπροστά μας μόνο μιάμιση ώρα μέχρι να κλείσει και χρειάστηκε να παραλείψουμε αρκετά. Σταθήκαμε όμως να θαυμάσουμε τα πιο σημαντικά, δηλαδή το τμήμα για τους δεινόσαυρους! Ακόμα και σήμερα, που το μόνο που έμεινε είναι τα οστά τους, το μέγεθος και η όψη των σκελετών τους σου προκαλούσαν δέος, ειδικά ο σκελετός του T-Rex!


Ναι, είναι ο Τ-Rex!!
Αναμέτρηση με μια τίγρη!
Έκανα το λάθος να φορέσω τα καινούργια μου All-Star εκείνη τη μέρα. Τα πόδια μου που είχαν πρηστεί από το πολύ περπάτημα, δεν ήταν καθόλου άνετα μέσα στα σχεδόν αφόρετα παπούτσια, οπότε έξω από το μουσείο καθίσαμε σε ένα παγκάκι για να κάνω ένα διάλειμμα από το βασανιστήριό μου! Έπειτα, έκανα κουράγιο και συνεχίσαμε τη βόλτα μας στην Times Square. Μπήκαμε σε ένα μαγαζάκι από αυτά με τα σαπούνια, τις κολόνιες και τις κρέμες. Στη μέση του μαγαζιού βρισκόταν ένας μεγάλος στρογγυλός νιπτήρας, όπου μια από τις κοπέλες του μαγαζιού μας πρόσφερε μια δωρεάν περιποίηση χεριών. Αφού πλέναμε τα χέρια μας στο νιπτήρα και μας έδωσε να απλώσουμε κάποιες κρέμες στα χέρια μας, στο τέλος τα χέρια μας μύριζαν τέλεια και ήταν πιο μαλακά από ποτέ! Οι κοπέλες του μαγαζιού ήταν πολύ ευγενικές και ευχάριστες και μετά από την περιποίησή τους, δε μπορούσαμε να φύγουμε μα άδεια χέρια! Αγοράσαμε η κάθε μια από ένα αρωματικό σαπούνι ως δώρο για τις μητέρες μας! Δε θυμόμουν πλέον το όνομα του μαγαζιού, αλλά το googleαρα και το βρήκα: Sabon!

Το μαρτύριο των στενών παπουτσιών είχε τελειώσει! Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο και λίγο αργότερα πήγαμε λίγο παρακάτω στα Subways για φαγητό. Δεύτερη φορά την ίδια μέρα που τρώγαμε σάντουιτς, αφού είχε προηγηθεί και μια επίσκεψη το μεσημέρι στα Burger King για "μεσημεριανό"!