Απολογισμός της παλιάς χρονιάς και ευχές για τη νέα...

Τελευταία μέρα του 2011! 

Μια χρονιά που τα είχε όλα: έρωτες, φιλίες νέες και παλιές, Erasmus, πολλή δουλειά για τη σχολή που όμως ανταμείφθηκε, ένα όμορφο καλοκαίρι γεμάτο φίλους και όμορφες εικόνες -που τελείωσε με μια μεγάλη στενοχώρια, αλλά ευτυχώς λίγο αργότερα ανατράπηκε αναπάντεχα και μου έδωσε τη μεγαλύτερη χαρά-, ένα φθινόπωρο που μας ταλαιπώρησε με τις καταλήψεις, τις βιαστικές εξεταστικές, και τις αβέβαιες δηλώσεις μαθημάτων (βλ. "κόντρα" εξεταστικές), και τώρα προς το τέλος ένα αδιόρατο άγχος για το τι θα φέρει η καινούργια χρονιά, αλλά κυρίως για το πώς θα τη διαμορφώσω εγώ η ίδια. Το άγχος αυτό λίγο αφορά τις διασκεδάσεις μου και τα ενδιαφέροντά μου. Αυτά που με απασχολούν είναι η διπλωματική μου, το πτυχίο μου, οι μετέπειτα σπουδές μου κλπ. Καλά, ούτως ή άλλως οι διασκεδάσεις και οι παρέες δε χρειάζονται προγραμματισμό. Αλλά όταν το μυαλό έχει κορεστεί από σκέψεις που αφορούν φιλοδοξίες για σπουδές και σκληρό διάβασμα, που να μείνει ο χρόνος και η ενέργεια για τα υπόλοιπα...?? 

Αυτό λοιπόν που μου εύχομαι για τη νέα χρονιά, είναι αυτό που εύχομαι πάντα για τον εαυτό μου, και κάποιες φορές το πετυχαίνω, άλλες πάλι όχι: να μη βολεύομαι, να μη βαριέμαι, να μην ξεχνάω ότι η ζωή είναι μία! Και αυτή η ζωή θέλω να είναι γεμάτη με μουσική, χρώματα, όμορφες εικόνες, ταξίδια και εξερευνήσεις σε μέρη άγνωστα, δυνατές συγκινήσεις... Εύχομαι όμως πάνω απ' όλα να έχω γύρω μου αγαπημένα μου πρόσωπα για να τα μοιραστώ όλα αυτά μαζί τους!

(Εντάξει...εύχομαι φυσικά να πετύχω και στις σπουδές μου, αλλά όταν εύχεται κανείς "Ευτυχισμένο το νέο έτος", εύχεται ευτυχία, οπότε τις επιτυχίες σε θέματα σπουδών και επαγγέλματος ας τις αφήσουμε λίγο παραέξω...)

Άθυτος

Όταν στα τέλη του Αυγούστου γύρισα πλέον οριστικά από την Άφυτο της Χαλκιδικής, το οποίο σήμαινε και το τέλος των καλοκαιρινών μου διακοπών, πολύ γρήγορα πεθύμησα αυτό το μέρος, όπου πέρασα πολύ ωραίες στιγμές κυρίως φέτος το καλοκαίρι. Πεθύμησα το μπαλκόνι με θέα τη θάλασσα, πεθύμησα την ίδια τη θάλασσα, το χρώμα της, το χρώμα και την υφή της αμμουδιάς της. Βρήκα την ευκαιρία αυτό το Σ/Κ να περάσω 2 χειμωνιάτικες μέρες δίπλα στο τζάκι του εξοχικού μας -έστω και με παρέα τις εργασίες της σχολής!- και να ξαναδώ από κοντά τη θάλασσα. 

Παραθέτω παρακάτω μερικές από τις φωτογραφίες που έβγαλα στην παραλία καθώς και φωτογραφίες από ένα μικρό ντροπαλό σκαντζοχοιράκι που τριγυρνούσε στον κήπο μας!

"Σχέδια" πάνω σε έναν κορμό ξύλου, που βρισκόταν στην παραλία

Τα απομεινάρια ενός αχινού

Τα λουλούδια του κήπου μας

Να και το σκαντζοχοιράκι μας!! Τρόμαξε που το πλησιάσαμε και έγινε μπαλίτσα!!

Carpe diem

Όμορφη μέρα και η σημερινή! Τις όμορφες μέρες στις κρύες εποχές του χρόνου θέλω να τις απολαμβάνω και αργότερα να τις θυμάμαι. Γι' αυτό τους αφιερώνω μερικές φορές μια ανάρτηση...

Ο ήλιος -όποτε εμφανίζεται- "βλέπει" στο μικρό μου μπαλκόνι. Σκέφτηκα λοιπόν ότι δε θα ήταν άσχημα να καθίσω στο μπαλκόνι, για να πιω τον πρωινό καφέ μου, μια από τις μεγαλύτερες απολαύσεις μου όταν είμαι στο σπίτι. Ευτυχώς προνόησα φέτος το καλοκαίρι να εξοπλίσω επιτέλους το μπαλκόνι μου με ένα μαύρο στρόγγυλο τραπεζάκι και μια κεραμιδί ξύλινη καρέκλα (αγαπημένα αποκτήματα από το ΙΚΕΑ), ώστε να μπορώ να απολαμβάνω από το σπίτι μου μέρες σαν κι αυτή. Βρήκα επίσης την ευκαιρία να παρατηρήσω ότι πάνω στα δέντρα ελιάς που έχω στο μπαλκόνι μου -2 σε μεγάλες γλάστρες στο πάτωμα και ένα μικρό πάνω στο τραπεζάκι- φύτρωσαν συνολικά 4 ελιές! Δεν έχασα την ευκαιρία να βγάλω μερικές φωτογραφίες... Απέκτησα και ένα ακόμα φυτό σήμερα! Ένα αλεξανδρινό κατακόκκινο, που ταιριάζει τέλεια στην κόκκινη γλαστρούλα του! Παρακάτω μερικές φωτογραφίες, πριν περάσω στην επόμενη παράγραφο, για να δικαιολογήσω και τον τίτλο της ανάρτησης...

Επιστρέφοντας μέσα στο δωμάτιό μου, άνοιξα και τον υπολογιστή και έψαχνα κάποια ενδιαφέροντα άρθρα. Έπεσα λοιπόν πάνω σε μια γνωστή λατινική φράση, που όμως ποτέ δε μπορούσα να θυμηθώ τι σημαίνει. Ναι, εννοώ τη φράση "Carpe Diem". Αυτή τη φορά το έψαξα καλά και παρακάτω παραθέτω αυτά που βρήκα. Ίσως να ενδιαφέρει κι εσάς. Επιχείρησα να κάνω και μετάφραση. Ελπίζω να τα κατάφερα αρκετά καλά:

Carpe diem is a Latin term commonly translated to mean "seize the day". Carpe literally means "to pick, pluck, pluck off, cull, crop, gather", but Ovid used the word to mean, "To enjoy, seize, use, make use of". In a Latin poem by Horace, the phrase is part of the longer Carpe diem, quam minimum credula postero, which translates to "Seize the Day, trusting as little as possible in the future". The poem conveys that the future is unknown, and therefore, one should not count on a long future, but live for the moment and enjoy the present day.

Carpe Diem είναι ένας λατινικός όρος που συνήθως μεταφράζεται ως «άδραξε τη μέρα». Carpe κυριολεκτικά σημαίνει «παίρνω, κόβω, μαδώ, μαζεύω, καλλιεργώ, συλλέγω", αλλά ο Οβίδιος χρησιμοποίησε τη λέξη με την έννοια, "απολαμβάνω, αδράζω, χρησιμοποιώ, κάνω χρήση του...". Σε ένα λατινικό ποίημα του Οράτιου, η φράση αποτελεί μέρος της μακρύτερης (φράσης) "Carpe diem, quam minimum credula postero", το οποίο μεταφράζεται ως «Αδράξτε την ημέρα, πιστεύοντας όσο το δυνατόν λιγότερο στο μέλλον". Το ποίημα "ερμηνεύεται ως" ότι το μέλλον είναι άγνωστο, και ως εκ τούτου, δεν πρέπει κανείς να υπολογίζει σε ένα μακρύ μέλλον, αλλά να ζει για τη στιγμή και να απολαμβάνει τη σημερινή μέρα.

Πηγή: http://definitions.uslegal.com/c/carpe-diem/