Βόλτα στο πάρκο

Ήλιος σήμερα στο Ανόβερο. Ποιος έχει όρεξη για διάβασμα ή γενικά να κλειστεί στο σπίτι? Αφού μίλησα στο ίντερνετ με την καλή μου φίλη τη Βασιλική και με παρότρυνε να βγώ έξω, έστω και μόνη, για μια βόλτα, πήρα την απόφασή μου. Ζήτησα κι από τον φίλο μου να με ακολουθήσει, δυστυχώς όμως είχε πολύ διάβασμα, ενώ ήθελε πολύ να έρθει, και μου υποσχέθηκε μια βόλτα αύριο το πρωί. Ετσί, ετοιμάστηκα, πήρα μαζί μου μόνο τα κλειδιά μου και το κινητό με τα ακουστικά μου, για να ακούω μουσική στη διαδρομή.

Απ' την αρχή είχα αποφασίσει να πάω στο πάρκο, στο Georgengarten. Εκεί συνάντησα αρκετό κόσμο που είχε κι αυτός προφανώς σκεφτεί, ότι λόγω του σχετικά καλού καιρού -αν και λίγο παγερού- ήταν ευκαιρία για μια βόλτα. Παρέες με τα σκυλιά τους. Γονείς ή παππούδες με τα μωρά στα καροτσάκια. Μια ομάδα ανθρώπων που έκαναν βόλτα με ποδήλατα, όχι συνηθισμένα, αλλά ποδήλατα που μοιάζανε με μηχανές Harley! Μια παρέα ηλικιωμένων που παίζανε βώλους. Κόσμος που επισκεπτόταν το μουσείο "Wilhelm Busch" -μουσείο γελοιογραφίας και σχεδίου. Το κτίριο είναι περίπου του 1780 και υποθέτω ότι και μόνο το εσωτερικό του κτιρίου θα είχε ενδιαφέρον να το επισκεπτεί κανείς. Ίσως να το επισκεφτώ αύριο. Σήμερα ήθελα να κάνω μόνο βόλτα.

Το τοπίο είχε για μένα κάτι το ιδιαίτερο. Γυμνά δέντρα από φύλλα. Γρασίδι, χώμα και λίγο χιόνι μαζί. Ένας ήλιος χειμωνιάτικος και ξεθωριασμένος, τόσο που νόμιζες ότι από στιγμή σε στιγμή θα σβήσει. Άλλωστε ήταν ήδη λίγο αργά και ο ήλιος είχε αρχίσει να πέφτει. Το ποτάμι που ρέει μέσα από το πάρκο είχε σχηματίσει στην επιφάνεια μια λεπτή στρώση πάγου. Εκεί που δεν υπήρχε πάγος κάνανε βουτιές δυο πάπιες που ήθελα να χαζέψω, αλλά απομακρυνθήκανε γρήγορα όταν τις πλησίασα. Η βόλτα μου ήταν γενικά αφαιρετική, χωρίς κάποια ιδιαίτερη πορεία, όπως ακριβώς θα έπρεπε να είναι μια βολτά. Παρ' όλα αυτά φρόντιζα να κινούμαι κοντά στο ποτάμι ή πάνω από κάποιο όμορφο γεφυράκι ή προς τα εκεί που η κινητικότητα του κόσμου έδειχνε κάποιο ενδιαφέρον. Κάποιες στιγμές το μετάνιωσα που δεν είχα πάρει μαζί μου τη φωτογραφική μηχανή, αλλά απ' την άλλη προτιμούσα απλά να περπατάω και να παρατηρώ, παρά να ψάχνω με το βλέμμα ωραίες λήψεις για φωτογραφία. Μόνο 2-3 φωτογραφίες έβγαλα με το κινητό, για να θυμάμαι με ντοκουμέντα τη βόλτα μου.

Χαρά, ανακούφιση, ηρεμία, καθαρός αέρας. Όλα αυτά κέρδισα από τη βόλτα μου, κι ας ήταν λίγο κρύα και μοναχική...

Ήδη μεθυσμένη??

Σήμερα με είχε καλέσει η Zosia το μεσημέρι για φαγητό. Πολωνικό φαγητό φυσικά. Το Σάββατο που μας πέρασε την είχα βοηθήσει σε μια δύσκολη κατάσταση και ένιωθε υποχρωμένη απέναντί μου, γι' αυτό και μου είχε υποσχεθεί, να μου μαγειρέψει. Κάλεσε και τη Weronika. Φάγαμε πρώτα τη νοστιμότατη σούπα που είχε ετοιμάσει και έπειτα ένα φοβερό γλυκό, όχι πολωνικό, αλλά παρ' όλα αυτά επίσης νοστιμότατο! Ταυτόχρονα ήπιαμε και τα κρασιά που είχαμε φέρει εγώ και η Weronika. Εγώ νωρίτερα είχα φάει ελάχιστα, γι' αυτό και το -σχετικά- λίγο κρασί που ήπια με "χτύπησε" αρκετά και, τώρα που γράφω, είμαι ακόμα επηρεασμένη από το κρασί, και δυσκολεύομαι να γράψω! Χαχα! Τέλος πάντων. Παρ' όλα αυτά δεν έχω καμιά όρεξη να κοιμηθω ή να ξεκουραστώ. Θέλω να ασχοληθώ λίγο με τις εργασίες μου, για να μην παέι η μέρα μου τελείως χαμένη. Το βράδι θα πάμε ούτως ή άλλως σε κάποιο πάρτι! Ελπίζω αυτή τη φορά να μείνω νηφάλια. Δεύτερη φορά μεθύσι μέσα στην ίδια μέρα δε λέει!

Ένα Interrail παρακαλώ!

Χθες κοιτούσα διάφορες  φωτογραφίες στον υπολογιστή μου, κυρίως αυτές που έβγαλα στο Ανόβερο. Ανάμεσα στους φακέλους με τις φωτογραφίες είναι φυσικά και 2 από το Interrail, ένας με τις δικές μου και ένας με αυτές της Ιωάννας. Χώρις να χρειαστεί να τις χαζέψω για πολλοστή φορά, έκανα στο μυαλό μου μια αναδρομή της περιπέτειάς μας. Νοστάλγησα εκείνο το ταξίδι και ταυτόχρονα ευχήθηκα να κάνο σύντομο κι άλλο ένα τέτοιο. Έχοντας πεθυμήσει τη ζέστη και τον ήλιο του καλοκαιριού, αλλά και γενικά το μεσογειακό μας κλίμα, σκέφτηκα: "Ώραια θα ήταν να έβγαζα ένα Interrail εισιτήριο για Ισπανία!" Ας πούμε το "4 μέρες μέσα σ' ένα μήνα". Γι' αυτούς που δε γνωρίζουν, αυτό το εισιτήριο σου επιτρέπει να πάρεις μέσα σε ένα μήνα 4 διαφορετικές μέρες το τρένο και να ταξιδέψεις από πόλη σε πόλη. Μπορείς ας πούμε να δεις 4 πόλεις και να διανυκτερεύσεις σε καθεμιά αρκετές μέρες, αλλά μπορεί επίσης μέσα σε μια μέρα να δεις περισσότερες πόλεις, απλά κατεβαίνοντας από το τρένο, κάνοντας μια βόλτα μερικών  ωρών και μετά συνεχίζοντας με το τρένο το ταξίδι σου! (Παρεπιπτόντως αυτό το εισιτήριο κάνει 139 Ευρώ). Στην Ισπανία έχω πάει μέχρι τώρα 2 φορές, αλλά έχω δει μόνο τη Βαρκελώνη και λίγο το Figueres, την πόλη του Dali. Έχω ακούσει τόσα για την Ισπανία, για τη Μαδρίτη, τη Σεβίλλη και άλλες πόλεις, και θα ήθελα πολύ κάποια στιγμή να ταξιδέψω εκεί και να τα δω όλα μαζί! Θα γίνει, το πιστεύω...Πρέπει να βρω μόνο το σωστό χρόνο και τους σωστούς συνοδοιπόρους!

Μια απ'τα ίδια

Δεν έχω και πολλά να πω. Μια απ'τα ίδια είναι όλα. Κάθομαι κατά κύριο λόγο στο σπίτι και κάνω εργασίες. Βέβαι τώρα με τη μια είμαι πολύ κοντά στο τέλος, κάτι σχέδια μου μένουν να κάνω στονυπολογιστή, αλλά αυτό για μένα είναι πιο πολύ διασκέδαση παρά αγγαρεία. Σήμερα γύρισα πίσω στη βιβλιοθήκη ένα βιβλίο που είχα δανειστεί για αυτήν την εργασία και με βόλεψε τόσο που το κράτησα μια βδομάδα παραπάνω από την προθεσμία του και πλήρωσα πρόστιμο 2 ευρώ. Τέλος πάντων, τι να κάνω? Ήταν βιβλίο που μπορούσε να δανειστεί κανείς μόνο για 4 μέρες. Τι να μου κάνουν εμένα 4 μέρες??

Ταυτόχρονα δανείστηκα ένα άλλο βιβλίο, αυτή τη φορά για τη δεύτερη εργασία μου. Ελπίζω να βοηθήσει. Σήμερα Παρασκευή, αλλά το πρόγραμμα δεν έχει έξοδο. Το πολύ πολύ καμιά ταινία στο DVD. Καλό είναι κι αυτό. Αύριο έχει πάλι πάρτι, όπως είχε και το προηγούμενο Σάββατο - όπου και πήγα, όπως είχα μέρες πριν αποφασίσει-, αυτή τη φορά σε μια άλλη εστία. Εκτός του ότι θα έχω την ευκαιρία να δω φίλους και γνωστούς, έχω ανάγκη να βγω και να ξεδώσω. Αν μείνω σπίτι, πάλι θα κάθομαι να διαβάζω! Ειδικά αυτή η εργασία (περί μεταλλικών κατασκευών πρόκειται) με είχε επηρεάσει τόσο, που το βράδι έκλεινα τα μάτια μου και έβλεπα μεταλλικές κατασκευές, βίδες και συγκολλήσεις!! Απαπαπα, εφιάλτης! Σήμερα θα ασχοληθώ μ' αυτό το νέο βιβλίο που δανείστηκα, τουλάχιστον να πάει το μυαλό μου σε κάτι άλλο.

Πέρα από τα μαθήματα δεν υπάρχει ιδιαίτερη δραστηριότητα. Βγαίνω από το σπίτι είτε για να φάω στη λέσχη είτε για να πάω στη σχολή και να βομβαρδίσω με απορίες τους καθηγητές για τις εργασίες....Με το ..."παιδί" όλα καλά. Μαλώνουμε που και που για να μη βαριόμαστε, αλλά κατα τ' άλλα τα πράγματα κυλούν ομαλά. Διαβάζουμε και οι δυο πολύ, εκείνος έχει αρκετές εξετάσεις μπροστά του και, όταν αρχίζει να διαβάζει, χάνεται τελείως...στον κόσμο της ενέργειας, των τουρμπίνων...ο,τι τέλος πάντων απασχολεί τους μηχανολόγους μηχανικούς της κατεύθυνσής του. Όχι και μεγάλης συνάφειας με τα δικά μου μαθήματα. Παρ' όλα αυτά, επειδή φυσικά έχει κι αυτός γνώσεις στατικής, μηχανικής, μετάδοσης ενέργεις κλπ., με βοήθησε πάρα πολύ αυτόν τον καιρό με τις εργασίες μου και γενικά με την κατανόηση διάφορων πραγμάτων, που είναι γραμμένα στα βιβλία και τις σημειώσεις μου, και που εγώ δεν κατείχα και πολύ! Παρ' όλο που πολλές φορές εξηγεί με τρόπο λίγο επιθετικό ή "ξερολίστικο", κατα βάθος ξέρω ότι απλά θέλει να με βοηθήσει και για την πολύτιμη βοήθειά του τον ευγνομωνώ...

Ω ρε ύπνος!

Παρασκευή σήμερα. Μάθημα δεν έχω και μέχρι την Κυριακή λέω να κάτσω να ασχοληθώ εντατικά με τις εργασίες μου. Γι' αυτό το λόγο πρέπει να είμαι φρέσκια και ξεκούραστη, έτσι? Έτσι. Κοιμήθηκα λοιπόν χθές με τις ώρες! Κατά τις 2μιση έπεσα για ύπνο και ξύπνησα στις 12μιση. Θα μου πείτε, 10 ώρες δεν είναι και κανένα ρεκόρ. Αν σκεφτεί όμως κανείς ότι αυτόν τον καιρό δεν έχω και πολύ χρόνο για να κοιμηθώ σωστά, 8ωρο ας πούμε, οι 10 ώρες ήταν κάτι το ιδιαίτερο. Φαίνεται πάντως ότι το χρειαζόμουν, γιατί δε μπορούσα να σηκωθώ με τίποτα. Ας είναι. Αν είχα ανάγκη αυτόν τον ύπνο...Τώρα μπορώ να συγκεντρωθώ καλύτερα στις εργασίες μου.

Αύριο γυρνάει η Βερόνικα από την Πολωνία. Πήγε γιατί, εκτός από τις εξετάσεις της σχολής εδώ, πρέπει να δώσει ΚΑΙ τις εξετάσεις στην Πολωνία! Και να τις περάσει κιόλας! Τρελό?! Εγώ, όχι μόνο δεν επιτρέπεται να σπουδάζω ταυτόχρονα σε 2 πανεπιστήμια - άρα και να δίνω εξετάσεις στο πανεπιστήμιο στην Ελλάδα -, αλλά δε χρειάζεται να περάσω καν μαθήματα εδώ! Αυτό που χρειάζεται μόνο είναι να πηγαίνω στα μαθήματα, να κάνω τις εργασίες που μου ζητούνται και να πάρω μέρος στις εξετάσεις. Στις εξετάσεις, ας πούμε ότι δεν πάω και πολύ διαβασμένη, αλλά τουλάχιστον πάω. Για τις εργασίες όμως το διάβασμα δεν το γλιτώνω...

Υ.Γ. Το ξέρατε ότι το φυσικό μαλλί της Βερόνικα είναι ξανθό? (Στις φωτογραφίες εδώ στο blog είναι μελαχρινή). Δεν το ξέρατε! Και το άλλο που δεν ξέρετε είναι ότι τα ξαναέβαψε..στο φυσικό τους! Δηλαδή η μελαχρινή Βερόνικα θα γυρίσει ξανθιά! Αυτό κι αν θα είναι για μας σοκ. Άντε να τη συνηθίσεις.

Τι θυμήθηκα

Να τι θυμήθηκα: ότι είμαι Erasmus! Και δεν επιτρέπεται στους Ερασμίτες να κάθονται κα αγχώνονται για μαθήματα. Όρος απαράβατος! Έτσι αποφάσισα να ηρεμήσω λίγο, να απαλλαγώ επιτέλους από το άγχος και από τους απίστευτους πονοκέφαλους που μου προκαλεί! Επίσης αποφάσισα να αρχίσω να παίρνω ξανά μέρος σε δραστηριότητες του Erasmus. Το Σάββατο θα γίνει ένα πάρτι σε μια άλλη εστία, που το οργανώνουν παιδιά από τη Σλοβακία και την Τσεχία. Λέω λοιπόν να θυμηθώ μετά από καιρό, πώς είναι τα πάρτι του Erasmus! Μακάρι να θέλουν να έρθουν μαζί η Weronika και η Zosia. Κατά τ' άλλα διοργανώνονται αυτόν τον καιρό και άλλες δραστηριότητες όπως π.χ. ice-skating! Δεν είναι κάτι που δεν έχω δοκιμάσει μέχρι σήμερα, αλλά θα είναι μια διαφορετική εμπειρία εδώ στο Ανόβερο και με νέες παρέες.

Όσο Erasmus μου μένει ακόμα θέλω να το χαρώ. Ήδη κάποια παιδιά ετοιμάζουν την αναχώρησή τους για τις πατρίδες τους. Το international office έχει αρχίσει να βγάζει ανακοινώσεις για να συμπληρώσουμε τα χαρτιά της επιστροφής. Είναι λυπηρό αλλά δεν έχει νόημα κάθομαι να στεναχωριέμαι. Ούτως ή άλλως έχω ακόμα σχεδόν 2 μήνες μπροστά μου. Στο χέρι μου είναι παράλληλα με τα διαβάσματα και τις εξετάσεις να εκμεταλλευτώ το χρόνο που μου απόμεινε...

Άσχημη μέρα

Σήμερα δεν ξύπνησα καθόλου καλά. Βασικά ξύπνησα πριν καλά καλά χορτάσω ύπνο, γιατί τα προβλήματα δε μ' αφήνουν να ηρεμήσω. Κατ' αρχήν έχω αχγωθεί τρελά για τη σχολή! Έχω κάποιες εργασίες να κάνω που δεν ξέρω ούτε πώς να τις ξεκινήσω! Ειδικά πριν λίγες μέρες, κατά την ώρα ενός μαθήματος, με έπιασε κρίση πανικού. Μου ερχόταν να κλάψω από το άγχος! Την ίδια μέρα το κάτω χείλος μου κοκκίνησε και φούσκωσε (έρπης πρέπει να είναι) και τώρα έχω μια πολύ ενοχλητική πληγή που με ταλαιπωρεί κι αυτή. Η μαμά λέει ότι μπορεί να εμφανίστηκε λόγω κάποιας μεγάλης στεναχώριας. Δε μου φαίνεται καθόλου περίεργο με τέτοιο άγχος που με έχει καταβάλει! Και σα να μη μου έφταναν αυτά, με έχει πιάσει από χθες ένας δυνατός πόνος στον αριστερό κρόταφο, σαν κάτι να προσπαθεί να τρυπήσει και να μπει μέσα στο κεφάλι μου! Πήρα ένα παυσίπονο, αλλά δεν έκανε δουλειά. Μάλλον πρέπει να δοκιμάσω κάτι πιο δυνατό. 

Τώρα λοιπόν που ξύπνησα και δε μπορώ να ξανακοιμηθώ, πίνω ένα τσάι να ηρεμήσω και αρχίζω να δουλεύω μια παρουσίαση που πρέπει να κάνω στη σχολή την άλλη εβδομάδα. Έτσι νιώθω ότι δεν τεμπελιάζω και ότι διεκπεραιώνω - αργά αλλά σταθερά - τα καθήκοντά μου.

Και πάλι πίσω!

(Γράφτηκε στις 03.01, ώρα  Γερμανίας 17:30)

Αν είναι μια φορά περίεργο να πηγαίνεις για τα Χριστούγεννα πίσω στην πόλη σου, μου φαίνεται ακόμα πιο περίεργο να γυρνάω τώρα πίσω στο Ανόβερο! Τώρα που τα γράφω αυτά, δεν έχει τελειώσει ακόμα το ταξίδι μου. Βρίσκομαι στην ενδιάμεση στάση, τη Στουτγάρδη. Έπρεπε να περιμένω εδώ σχεδόν 2μιση ώρες για την πτήση προς το Ανόβερο. Ευτυχώς δε μένει ακόμα αρκετή ώρα μέχρι την επιβίβαση.

Αναμφισβήτητα πέρασα πολύ ωραία αυτές τις 10 μέρες στη Θεσσαλονίκη. Είδα την οικογένειά μου, τους φίλους μου, τα λατρευτά μου ξαδέρφια! Πήγα σινεμά, έπαιξα τένις, πέρασα μια όμορφη Πρωτοχρονιά με την παρέα μου. Παρ’ όλα αυτά είχα σχεδόν από την αρχή την ανυπομονησία να γυρίσω πίσω στο Ανόβερο, δηλαδή πίσω στο Erasmus, στις φίλες που έκανα εκεί, στο χιονισμένο τοπίο και πάνω απ’ όλα σε εκείνο το άτομα που σε 2 ώρες θα με περιμένει με την ίδια ανυπομονησία στο αεροδρόμιο…

Καλή Χρονιά!

Εύχομαι σε όλους υγεία κι ευτυχία για τον καινούργιο χρόνο! Το 2011 ξεκίνησε για μένα με την οικογένειά μου, όπως πάντα, και συνεχίζεται παρέα με τους φίλους μου, όπως τα τελαυταία χρόνια. Έβαλα τα καλά μου, βάφτηκα και φτιάχτηκα, για να αναχωρήσω σε λίγο για το σπίτι μιας φίλης μου, όπου θα μαζευτεί η παρέα. Επιμελήθηκα της μουσικής: "έφτιαξα" ένα CD με dance τραγούδια για να φροντίσω να υπάρχει χορός στο event! Θα πάρω επίσης μαζί μου ένα ποτό και κάτι να τσιμπήσουμε. Κι επειδή είναι πιθανό στο τέλος να καταλήξουμε να καθόμαστε όλοι στον καναπέ, παίρνω μαζί μου κι ένα Taboo, να παίξουμε στο τέλος καμιά παντοτίμα και να γελάσουμε τουλάχιστον! Ελπίζω να είναι μια πετυχημένη βραδιά...