Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010

Έκπληξη!

Δεν το είπα σχεδόν σε κανέναν. Εκτός από την οικογένειά μου λίγοι το γνώριζαν, από τις κολλητές μου το κράτησα κρυφό για να τους κάνω έκπληξη. Γύρισα λοιπόν στην Ελλάδα για τα Χριστούγεννα, παρ’ όλο που λίγους μήνες πριν δε το συζητούσα καν! Με ήθελε η οικογένειά μου κοντά της για τις γιορτές και η αλήθεια είναι ότι κι εγώ ήθελα να δω κι εκείνους και τους φίλους μου. Έκλεισα εισιτήρια περίπου 3 βδομάδες νωρίτερα και επέστρεψα στην πατρίδα για 10 μέρες.

Είναι τόσο περίεργο να γυρνάει κάποιος για διακοπές στην πόλη του! Μετά από 4 μήνες απουσίας μου φαίνονται σχεδόν όλα τα ίδια, τίποτα δε με εκπλήσσει ή μου φαίνεται περίεργο. Νιώθω σα να μην έφυγα ποτέ. Στην αρχή είχα την αίσθηση ότι δεν ζω πραγματικά την επιστροφή μου, αλλά ότι βρίσκομαι ακόμα στο Ανόβερο και τη βλέπω σε όνειρο. Όταν ξύπνησα την επόμενη μέρα στο γνωστό μου κρεβάτι -και καθόλου παράξενο δε μου φάνηκε-, ένιωσα σα να ήταν τελικά το Ανόβερο το όνειρο.

Την πρώτη μέρα της επιστροφής μου λοιπόν είχα ήδη σχεδιάσει με τη βοήθεια ενός φίλου να ξαφνιάσω τις φίλες μου. Πετάχτηκα μπροστά τους, όταν είχε μαζευτεί η παρέα στο κέντρο για φαγητό. Η έκφραση των φιλενάδων μου δεν περιγράφεται! Χαρήκαμε όλες πολύ που ξαναβρεθήκαμε και περάσαμε ένα όμορφο βράδι επανένωσης. Τη δεύτερη μέρα έκανα έκπληξη και σε μια ακόμα φίλη μου, καθώς εμφανίστηκα μπροστά της στο μαγαζί που δούλευε. Τα είπαμε λίγο και κανονίσαμε για καφεδάκι τις επόμενες μέρες. Τρίτη μέρα και πέφτει τηλέφωνο σε μια φίλη από τη σχολή, η οποία δεν το πιστεύει ότι γύρισα. Κανονίζουμε άλλη μια φορά για καφέ μαζί με άλλα 2 παιδιά της παρέας, άλλα χωρίς να πούμε τίποτα για την επιστροφή μου. Αυτές οι εκπλήξεις τελικά είναι το καλύτερό μου!

Φυσικά αυτές τις μέρες με χαίρεται φυσικά και η οικογένειά μου. Έχουμε ξεκινήσει με τη μητέρα μου και τον αδερφό μου αυτά τα τελευταία χρόνια μια παράδοση, να βγαίνουμε παραμονή Χριστουγέννων έξω για φαγητό. Κάθε χρόνο σε άλλο εστιατόριο. Φέτος πήγαμε στο “Μόλυβο”, όπου ευχαριστηθήκαμε την όμορφη ατμόσφαιρα και τη διακόσμηση του χώρου, τα νόστιμα πιάτα και το γλυκό κόκκινο κρασί που παραγγείλαμε. Την ίδια μέρα είδα παρέα με τον αδερφό μου την ταινία “Despicable me”, που είχε πολλή πλάκα, και αργότερα με τους γονείς μου την ταινία “Βιολιστής στη Στέγη”, που τη βρήκα αριστούργημα και την προτείνω ανεπιφύλακτα! Τις επόμενες μέρες θα επισκεφτούμε συγγενείς μας ή θα δεχτούμε επίσκεψή τους στο σπίτι. Θα έχω την ευκαιρία να δω τα μεγάλα και τα μικρά μου ξαδερφάκια, που πολύ μου λείψανε!

Θέλω να κάνω πολλά πράγματα όσο θα βρίσκομαι στην Ελλάδα. Έχω κάνει μια λίστα με τα μέρη και τους ανθρώπους που θέλω να επισκεφθώ, πριν γυρίσω πάλι στο Ανόβερο, και προσπαθώ να τα βολέψω όλα στο πρόγραμμά μου. Για την ώρα περνάω οικογενειακές στιγμές στο σπίτι και ετοιμάζομαι να καθίσω στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι, για να δοκιμάσω τις νοστιμιές που μαγείρεψε η μαμά μου! Καλά Χριστούγεννα σε όλους!

Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010

Κι άλλο χιόνι!

Χιόνισε, ξαναχιόνισε...τώρα σταμάτησε. Αλλά δεν παίζει να λιώσει με τίποτα το χιόνι με τέτοιες θερμοκρασίες. Αυτή τη στιγμή έχουμε (μισό λεπτό να κοιτάξω στο ίντερνετ) ... -9 βαθμούς!!! Χθες το βράδι υπήρχε παντού τόσο χιόνι, που το λευκό αντανακλώνταν στον ουρανό. Έτσι ο ουρανός είχε ένα φωτεινό πορτοκαλί χρώμα! Πολύ εντυπωσιακό!

Σήμερα το πρωί βγήκα έξω και η ατμόσφαιρα δεν ήταν σκοτεινή όπως συνήθως. Ο ουρανός ήταν αρκετά καθαρός και κάπου ξεπρόβαλε και λίγος ήλιος. Άσπρο ηλιόλουστο τοπίο... ένα όμορφο χειμωνιάτικο πρωινό!

Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010

Παζλ!

Τρελαίνομαι για παζλ! Χαίρομαι να παίρνω ένα τσουβάλι κομματάκια διαφορατικών χρωμάτων και σχημάτων, και σιγά σιγά να τα ενώνω, πρώτα το περίβλημα, μετά το κέντρο, μετά να βρίσκω τα συνδετικά τους κομμάτια και έτσι να αρχίζει να εμφανίζεται μπροστά μου η εικόνα που έχει πάνω το κουτί! Έπεσε λοιπόν στα χέρια μου ένα παζλ αυτές τις μέρες, ο "Βιτρούβιος Άνδρας", όπως τον βλέπετε στην εικόνα. 540 κομμάτια. Αλλά τι κομμάτια! Χρώματα δεν έχουν και, όπως βλέπετε, πολλά απ' αυτά έχουν μικρά γραμματάκια ή είναι απλά άσπρα! Παρ' όλα αυτά τις τελευταίες 3 μέρες που ασχολήθηκα μ' αυτό, το προχώρησα πολύ και πιστεύω ότι σε 2 μέρες θα το έχω σίγουρα τελειώσει! Στο τέλος  θα το βγάλω και φωτογραφία, να σας δείξω το κατόρθωμά μου.



Κάποτε είχα κάνει σε τρισδιάστατο παζλ την Παναγία των Παρισίων! Πολύ εντυπωσιακό, το είχα κάνει 3-4 φορές. Αργότερα θα ήθελα να κάνω κι άλλα, αν τα βρω. Ίσως τη Duomo της Φλωρεντίας, που είχα την τύχη να τη θαυμάσω κι από κοντά...

Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010

και συνεχίζουμε

Μην έχοντας τίποτα να κάνω σήμερα (εκτός από το project, αλλά δεν έχω καμία όρεξη), συνεχίζω να γράφω τώρα τα τελευταία νέα του erasmus. Αφού λοιπόν έφυγε η Βασιλική από το Ανόβερο, 3 μέρες μετά υποδέχτηκα την ξαδέρφη μου τη Στέφη. Καθώς εκείνες τις μέρες ξεκινούσε η Weihnachtsmarkt (αγορά των Χριστουγέννων), δε χάσαμε την ευκαιρία να την επισκεφτούμε, να περπατήσουμε στους δρόμους της Altstadt (παλιά πόλη) ανάμεσα στα ξύλινα σπιτάκια ή πάγκους που έχουν στηθεί, γεμάτοι από χριστουγενιάτικα -και μη- αντικείμενα ή φαγώσιμα. Φυσικά δοκιμάσαμε Glühwein και λουκάνικο, τόσο στο Ανόβερο όσο και στο Βερολίνο, όπου ταξιδέψαμε οι δυο μας για 3 μέρες! Στο Βερολίνο η Weihnachtsmarkt ήταν ακόμα πιο εντυπωσιακή, με ρόδα του λούνα παρκ και παγοδρόμιο!

Κατά τ' άλλα εδώ στο Ανόβερο η Στέφη εξερεύνησε κυρίως μόνη της την πόλη τα πρωινά, αφού εγώ είχα συνέχεια μαθήματα! Παρ' όλα αυτά είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε μαζί μια βόλτα στο πάρκο καθώς και στην Kröpcke...όπου είναι και όλα τα μαγαζιά! Είδαμε επίσης την ταινία "Due Date" στο σινεμά και ευτυχώς στα αγγλικά, όχι με γερμανική μετάφραση! Η Στέφη είχε την ευκαιρία να γνωρίσει τη Weronika και τη Ζosia (και μάλιστα στα cafe που δουλεύουν), έστω και για λίγο. 

Στο Βερολίνο ήταν πανέμορφα! Το πρώτο μου γερμανικό χιόνι εκεί το έζησα! Περπατήσαμε σε κεντρικούς δρόμους όπως τη Friedrichstraße, είδαμε σημαντικά αξιοθέατα όπως το μουσείο της Περγάμου, την πύλη του Βραδεμβούργου και την Alexanderplatz. Το πρώτο βράδι καθήσαμε σε ένα έθνικ καφέ-μπαρ για ένα Cocktail, ενώ το δεύτερο βράδι ανακαλύψαμε ένα κλαμπ κοντά στο ξενοδοχείο μας, όπου ήπιαμε τις μπυρίτσες μας και χορέψαμε. Το κρύο εκεί μας ταλαιπώρησε αρκετά, αλλά δε μας εμπόδισε να ευχαριστηθούμε το ταξιδάκι μας. Είδαμε πολλά εντυπωσιακά και αξιοπερίεργα πράγματα, γελάσαμε με το "άκυρο" δωμάτιο του ξενοδοχείου, μπερδευτήκαμε με το πολυσύνθετο δίκτυο του μετρό, και βγάλαμε πολλές φωτογραφίες, για να θυμόμαστε τις μικρές υπέροχες λεπτομέρειες...

Η Στέφη στη Weihnachtsmarkt


Η "λάμψη" του Βερολίνου

Άσπρο χιόνι ξέξασπρο...

Κι ενώ στην Ελλάδα είχε ακόμα 22 βαθμούς κελσίου και ο κόσμος κυκλοφορούσε με το κοντομάνικο, εδώ στο Ανόβερο είχε ήδη αρχίσει να χιονίζει, δηλαδή θερμοκρασία 0! Στην αρχή το χιόνι ήταν λίγο, μετά το "έστρωσε" κανονικά και η θερμοκρασία έπεσε μέχρι τους -6!! Τώρα, μετά από ένα διήμερο σχετικής καλοκαιρίας -μ'αυτό εννοώ ότι είχαμε ανεβεί πάλι στους 0 και το χιόνι είχε ψιλολιώσει- άρχισε να ξαναχιονίζει δυνατά και η θερμοκρασία αυτή τη στιγμή είμαι -3 βαθμοί. 

Μπορεί αυτό το ψοφόκυρο να μην είναι γενικά και το καλύτερό μου (είμαι παιδί του καλοκαιριού εγώ), παρ 'όλα αυτά το χαίρομαι πολύ το χιόνι, στο οποίο δεν είμαι και καθόλου συνηθισμένη στη δική μου πόλη. Ζω λοιπόν μια ευχάριστη αλλαγή!

Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

Έπιασε φωτιά ο ... μας!

Η αλήθεια είναι ότι τώρα τελευταία το παράτησα το blog. Όχι επειδή δεν έχω τι να γράψω, το αντίθετο μάλιστα. Αλλά ακριβώς επειδή ασχολούμαι με διάφορα, δε βρίσκω χρόνο να τα καταγράψω! Ειδικά αυτές τις μέρες πρέπει να "στρωθώ" και να τελειώσω ένα project που πρέπει να παραδώσω την Παρασκευή. Ναι, φυσικά και το άφησα τελευταία στιγμή! Ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά είναι. Όταν λοιπόν απαλαγώ απ' αυτό, θα κάτσω να τα γράψω όλα: για το Βερολίνο, το κρύο, το χιόνι, το διαγωνισμό τραμπολίνου(!), το νέο blog κλπ. Πρώτα όμως...να σβήσουμε τη φωτιά!