Πώς περνάει ο καιρός με καλές παρέες (2)

...Την προπερασμένη Πέμπτη λοιπόν περίμενα πολύ εκλεκτή παρέα...τη φίλη μου την Bohyun, από την Κορέα, την οποία βέβαια δε γνώρισα στην Κορέα, αλλά στο Ανόβερο κατά τη διάρκεια του Erasmus! Είχαμε ήδη γνωριστεί από τον πρώτο καιρό, αλλά τελικά δεν είχαμε βρει την ευκαιρία να κάνουμε τόση παρέα όση θα θέλαμε. Παρ' όλα αυτά συμπαθήσαμε πολύ η μια την άλλη και, όταν της είχα πει ότι θα ήταν ευπρόσδεκτη το καλοκαίρι στην Ελλάδα, μου είπε ότι θα ερχόταν με μεγάλη χαρά! Έτσι κι έγινε, έκλεισε αεροπορικά εισιτήρια για να μείνει μια ολόκληρη εβδομάδα Ελλάδα!

(Σύντομη!) περίληψη των γεγονότων

Κι εκεί που νόμιζα ότι θα ήμασταν οι δυο μας, αφού οι άλλες φίλες από το Ανόβερο ήταν πολύ απασχολημένες με τις σχολές τους, με παίρνει τηλέφωνο μια μέρα πριν την άφιξη της Bohyun ... η Weronika! Μου λέει ότι μόλις είχε τελειώσει με τις εργασίες της και, αν έβρισκε ένα όχι και τόσο ακριβό εισιτήριο, θα ερχόταν την επόμενη μέρα κιόλας! Για να μην τα πολυλογώ, 2 μέρες αφού είχε έρθει η Bohyun και την είχα ήδη ξεναγήσει αρκετά στην πόλη μου, το βράδι της Παρασκευής κατέφθασε και η Weronika, σαν ανεμοστρόβιλος όπως πάντα! Μια ακόμη μέρα μείναμε στη Θεσσαλονίκη, αλλά με τέτοια ζέστη δε σκόπευα να τις κρατήσω στην πόλη! Το μεσημέρι της Κυριακής βρισκόμασταν πλέον στην Άφυτο! Ήρθαν  να μας βρουν και η καλή μου φίλη Βασιλική με το φίλο της το Λεωνίδα.  Πέντε λοιπόν μαζευτήκαμε στο εξοχικό και περάσαμε 3 μέρες με πολλά αξέχαστα στιγμιότυπα! Γυρίσαμε το απόγευμα της Τρίτης, αφού το ίδιο βράδι έπρεπε να φύγει η Weronika και το βράδι της επόμενης μέρας, η Bohyun...

Οι καλύτερες εντυπώσεις

    -Σχεδόν 700 φωτογραφίες!! Όπου κι αν πηγαίναμε, στην παραλία, στο δρόμο, στο κλαμπ, πάνω στο λευκό πύργο, την ώρα του φαγητού...παντού βγάζαμε πολλές φωτογραφίες!! Από τις καλύτερες πιστεύω ότι ήταν οι κάθε είδους πόζες στις οποίες μας απαθανάτισε ο Λεωνίδας, καθώς παίζαμε ρακέτες στην παραλία! Αλλά και αυτές στις οποίες η Bohyun είχε "ευθυμήσει" στο κλαμπ από το ποτό και πόζαρε στο φακό κατακόκκινη και τρισευτυχισμένη!

    -Χάρη στις περιηγήσεις μου μέσα στην πόλη, κυρίως με την Bohyun, άρχισε να μεγαλώνει το ενδιαφέρον μου να γνωρίσω καλύτερα τη Θεσσαλονίκη, να εξερευνήσω όλα τα μέρη και τις πτυχές της ιστορίας της. Μέχρι τώρα αδιαφορούσα, αλλά πλέον νιώθω ακόμα και ντροπή, που αγνοώ τόσα για την πόλη μου. Ίσως μέσα στο επόμενο εξάμηνο να βρω τον απαραίτητο χρόνο για κάτι τέτοιο και πιστεύω ότι και κάποιοι φίλοι θα ενδιαφέρονταν να με ακολουθήσουν!
    -Η Weronika έχει απίστευτο μνημονικό, αφού κατάφερε μέσα σε 4 μέρες να μάθει ένα σωρό ελληνικές λέξεις, και μάλιστα με αρκετά καλή προφορά! "Άσε με, κράτα με, παρακαλώ, ευχαριστώ, φίλα με, είσαι ωραίος"... Αυτά είναι μερικά απ' όσα έμαθε! Τα απλά και σημαντικά, δε συμφωνείτε??
   -Μάθαμε στην Bohyun να επιπλέει! Ναι, δεν ξέρει να κολυμπάει! Με 2 μπάνια στη θάλασσα φυσικά δεν υπήρχε αρκετός χρόνος για να μάθει! Αλλά κατάφερε να επιπλεύσει και εμείς από τη μεριά μας νιώσαμε περήφανοι που καταφέραμε να τη διδάξουμε!
    -Για τη Weronika δεν είμαι σίγουρη, αλλά ξέρω ότι η Bohyun κατενθουσιάστηκε με τις διακοπές της στην Ελλάδα. Όχι μόνο φαινόταν από τον τρόπο και τις εκφράσεις της, αλλά και μου το είπε η ίδια με έναν ειλικρινέστατο τρόπο, που δε θα μπορούσα να αμφισβητήσω! Ευχαριστήθηκε τόσο με τα όσα είδε στην πόλη και στην Άθυτο, αλλά και με τη φιλοξενία από μέρους μας και από τα άτομα που γνώρισε, δηλαδή τους φίλους μου και την οικογένειά μου. Μίλησε για όλους με τα καλύτερα λόγια και αυτό με έκανε  πολύ χαρούμενη και περήφανη!

Για επίλογο, ας παραθέσω και καναδυό φωτογραφίες από τις φιλενάδες μου!

Η Weronika και η Bohyun! Νομίζω καταλαβαίνετε ποια είναι ποια!

Πώς περνάει ο καιρός με καλές παρέες (1)

Πολύ γρήγορα πέρασαν οι τελευταίες 3 βδομάδες. Τα μέρη γνωστά και συνηθισμένα: Θεσσαλονίκη και Άθυτος. Πρώτα πέρασα λίγες μέρες στην Άθυτο κάνοντας παρέα με τον αδερφό μου και τα ξαδέρφια μου. Έχουμε τόσο κοντινές ηλικίες με τα ξαδέρφια μου και, όταν ήμασταν μικρά, κάναμε πολύ παρέα, κυρίως στο εξοχικό. Για κάποια χρόνια είχαμε χαθεί, βρισκόμασταν σε λίγες περιπτώσεις και σπάνια κάναμε διακοπές μαζί. Χαίρομαι που ήρθαμε πάλι κοντά και επιδιώκουμε να βρισκόμαστε και να κάνουμε πράγματα μαζί, όποτε έχουμε την ευκαιρία. Είναι σχεδόν σίγουρο ότι στις αρχές του Αυγούστου θα πάμε στο River Party στην Καστοριά, εγώ, ο αδερφός μου και η ξαδέρφη μου. Και όχι απλά για τις συναυλίες, αλλά για κανονικό camping! Το πρόγραμμα του φεστιβάλ φέτος φαίνεται εξαιρετικό και πραγματικά αδημονώ να έρθει η ώρα να φύγουμε!

Τα ξαδέρφια μου κι εγώ!

Μια Κυριακή, πριν δυο βδομάδες θα ήταν, φύγανε όλοι από το εξοχικό -γονείς, αδερφός, ξαδέρφια, θείοι- και με άφησαν μόνη :-( ... Βέβαια την επόμενη κιόλας μέρα κατέφθασαν δυο φίλες μου, για να περάσουμε 3 μέρες διακοπών μαζί. Μπάνιο και καφεδάκι στο beach bar το πρωί, φαγητό και ξεκούραση το απογευματάκι, ποτό το βραδάκι. Απλά και ξεκούραστα πράγματα, κάτι που είχα πολύ ανάγκη για τις διακοπές μου! Γυρίσαμε όλες μαζί στη Θεσσαλονίκη, αφού την επόμενη κιόλας μέρα είχα να υποδεχτώ καινούργιο, πολύ special κόσμο! Κι έτσι ξεκινάει το επόμενο κεφάλαιο διακοπών, που θα αναρτήσω στη συνέχεια με τίτλο "Πώς περνάει ο καιρός με καλές παρέες (2)"...

Μετά από μεγάλη απουσία!!

Και ενώ είχα αποφασίσει να σταματήσω να γράφω στο blog, είπα να ξαναρχίσω! Ο λόγος που σταμάτησα ήταν ότι δεν είχα και τίποτα ενδιαφέρον να διηγηθώ. Αυτό το εξάμηνο ,αφού γύρισα από το Erasmus, ήταν απλά γεμάτο διάβασμα και εργασίες...άρα τίποτα ενδιαφέρον! Δεν είχα πολύ ελεύθερο χρόνο για νέες εμπειρίες, αλλά και το μυαλό μου ήταν πολύ απασχολημένο για να φιλοσοφήσει. Ακόμα και μια ενδιαφέρουσα ιδέα που μου ερχόταν π.χ. την ώρα του μαθήματος στη σχολή, είχε ήδη χαθεί μέσα στις έγνοιες μου, μέχρι να φτάσω στο σπίτι. Ίσως να με απασχολούσαν που και που τον τελευταίο καιρό κάποια προσωπικά θέματα , τα οποία όμως κατά τη γνώμη μου δεν είχα θέση εδώ...

Επιτέλους το "σχολικό" εξάμηνο αυτό τελείωσε! Για να πω την αλήθεια, το εξάμηνο πέρασε απίστευτα γρήγορα, και ευτυχώς ήταν πολύ πετυχημένο! Ένας λόγος παραπάνω να χαρώ πραγματικά τις διακοπές μου. 3 βδομάδες τώρα απολαμβάνω το καλοκαίρι χωρίς να έχω καμιά υποχρέωση στο κεφάλι μου. Αυτό μου προκαλεί βέβαια κάποιες ενοχές - αυτό το απόλυτο καθισιό εννοώ! Ήδη σκέφτομαι τι με περιμένει, όταν σε περίπου 2 εβδομάδες θα πρέπει να αρχίσω να ασχολούμαι πάλι με τα "της σχολής"! Δεν ήρθε ακόμα η ώρα τους. Αποφάσισα να τα σκέφτομαι όσο γίνεται λιγότερο, να απολαύσω τώρα στο έπακρο τις διακοπές μου και να μαζέψω δυνάμεις για κάνω αργότερα ένα γερό ξεκίνημα διαβάσματος...

Μετά από τόση απουσία λοιπόν παρατηρώ πόσο άλλαξε ο blogger.  Λέω να αναρτήσω τώρα αυτή τη νέα εισαγωγή. Στη συνέχεια θα εξερευνήσω τον ανανεωμένο blogger και θα προετοιμάσω την επόμενή μου ανάρτηση σε σχέση με τις διακοπές των τελευταίων 3 εβδομάδων...